دندانپزشکیدندانپزشکی زیبایی

انواع ایمپلنت دندان و روش های انجام آن

ایمپلنت دندان انواع مختلف دارد. نوعی پایه تیتانیومی سازگار با سلول های بدن است. از ایمپلنت های دندانی به عنوان جایگزینی مناسب و دائمی به جای یک یا چند دندان از دست رفته استفاده می شود. پس از قراردادن ایمپلنت توسط دندانپزشک در داخل استخوان فک، با استخوان سازی سلول های استخوان ساز در سطح ایمپلنت، استخوان فک به ایمپلنت جوش می خورد.

فرآیند جوش خوردن معمولا 3 تا 4 ماه طول کشیده، سپس قسمت تاج و روکش دندان ساخته شده و بر روی پایه قرار می گیرد.از دست دادن یک یا چند دندان تاثیر به سزایی در چهره و مهم تر از آن در روحیه و اعتماد به نفس افراد دارد. با استفاده از ایمپلنت های دندانی میتوان علاوه بر بازیابی توانایی جویدن طبیعی، چهره طبیعی و زیبایی لبخند را نیز به فرد بازمی گرداند. کاشت ایمپلنت در خانم ها از سن 15 سالگی و در آقایان از سن 18 سالگی امکان پذیر است.

ایمپلنت دندان

انواع ایمپلنت ها معمولا براساس نوع روش استفاده طبقه بندی می شوند: دو مرحله ای یا تک مرحله ای

ایمپلنت تک مرحله ای چگونه است؟

عبارت است از قرار دادن یک ایمپلنت بلندتر در استخوان فک بوسیله جراحی به گونه ای که سطح ایمپلنت از سطح لثه بالاتر باشد، چنان که پس از بخیه کردن و بستن لثه، سر ایمپلنت بیرون بوده و قابل مشاهده باشد. در نتیجه، پس از گذشت چند ماه از روند بهبودی بدون اینکه برای آشکار کردن سر ایمپبنت به جراحی نیاز باشد، میتوان اباتمنت را متصل کرد.

بیشتر بخوانید:  بررسی جرمگیری دندان به کمک لیزر با عکس + معرفی روش های جدید جرم گیری دندان به وسیله لیزر و اولتراسونیک

بررسی ایمپلنت دو مرحله ای

پروسه (روش) دو مرحله ای شامل جراحی برای قرار دادن ایمپلنت در استخوان فک و بستن (بخیه کردن) لثه می باشد. چند ماه پس از بهبودی، یک جراحی جزئی برای ترمیم و چسباندن کناره های لثه انجام می شود.

ایمپلنت های اندوستیال

این که در استخوان فک قرار داده می شوند، معمول ترین و رایج ترین نوع ایمپلنت دو مرحله ای هستند. ایمپلنت های اندوستیال که عمدتا به عنوان جایگزینی برای یک بریج (پل) یا دندان مصنوعی متحرک به کار می روند، شامل انواع پیچی (رزوه ای)، سیلندری (صاف و صیقلی) یا تیغه ای هستند.

انواع ایمپلنت دندان

ایمپلنت های ساب‌پریوستیال

در داخل بافت لثه و استخوان فک قرار داده می شود، با پایه ایمپلنت فلزی که از لثه بیرون بوده و نمایان است تا ریستوریشن را نگه دارد، معمول ترین و رایج ترین گونه ایمپلنت تک مرحله ای است. ساب پریوستیال عمدتا برای ثابت کردن دندان مصنوعی در بیمارانی که ارتفاع استخوان فکشان کافی نیست استفاده می شود.

بیشتر بخوانید:  همه چیز درباره سنگ لوزه و راه های درمانی آن

روکش ها

با وجود اینکه اکثر ایمپلنت های دندانی از جنس تیتانیوم ساخته شده اند، سطح آن که بر یکپارچگی و ثبات درمان در دراز مدت تاثیر می گذارد، می تواند متفاوت باشد. یک سطح پر منفذ و ناصاف نسبت به یک سطح صاف و ماشین کاری شده بهتر است و به پیوند و ارتباط بیشتر با استخوان کمک می کند.

انواع اتصالات ایمپلنت

انواع ایمپلنت ها همچنین ممکن است براساس شکل / نوع سرشان طبقه بندی شوند. تمام ایمپلنت ها برای اینکه بتوانند به سر متصل شوند (بچسبند یا پیچ شوند)، به ریستوریشن و اباتمنت نیاز دارند.

برای این منظور سه نوع اتصال اصلی وجود دارد

اتصالات داخلی

HEXکه دارای شکلی شش ضلعی است، اتصال داخلی هگز یک فضای آزاد در سر ایمپلنت است که ریستوریشن یا اباتمنت در آن پیچ می شود.

بیشتر بخوانید:  با اعتماد به نفس بخندید _ دندانپزشکی زیبایی

اتصالات خارجی هگز

این اتصالات نیز مانند یک شش ضلعی بوده و در بالای سر ایمپلنت قرار دارند.
اتصالات داخلی هشت ضلعی: شکل آن مانند یک هشت ضلعی است، اتصال داخلی هگز یک فضای آزاد در سر ایمپلنت است که ریستوریشن یا اباتمنت در آن پیچ می شود.

لمینت دندان

اندازه های انواع ایمپلنت

راه دیگری برای طبقه بندی انواع ایمپلنت ها، طبقه بندی براساس اندازه آنها (پلتفرم) است، که مشخص می کند هر ایمپلنت با توجه به اندازه اش برای استفاده در کدام قسمت از دهان کاربرد دارد و می تواند در آن قسمت قرار بگیرد. اما با توجه به متفاوت بودن بیماران و با توجه به فضای در دسترس و میزان استخوان موجود هر فرد، استفاده از اندازه متفاوتی را ایجاب می کند.

بیشتر بخوانید:  درباره اورجت دندان چه می‌دانید؟

پلتفرم استاندارد:

رنج قطر ایمپلنت های استاندارد از ۳٫۵ میلی متر تا ۴٫۲ میلی متر است. این ایمپلنت های نسبتا کوتاه و باریک بیشتر در سمت جلوی دهان قرار می گیرند.

پلتفرم عریض:

رنج قطر ایمپلنت های عریض از ۴٫۵ میلی متر تا ۶ میلی متر است و عموما در انتهای دهان قرار می گیرند.

پلتفرم کوچک و باریک:

رنج قطر ایمپلنت های کوچک و باریک از ۲ میلی متر تا ۳٫۵ میلی متر است و عموما برای بیمارانی استفاده می شود که فضای کافی بین ریشه دندان هایشان برای قرار دادن ایمپلنت بزرگتر وجود ندارد. این دسته همچنین ممکن است هنگامی که بیمار تراکم استخوان کافی نداشته باشد مورد استفاده قرار گیرند.

سخن پایانی

ایمپلنت دندان روشی مناسب برای جایگزین دندان های از دست رفته می باشد. ایمپلنت دندانی انواع مختلفی دارد. انواع ایمپلنت ها معمولا براساس نوع روش استفاده طبقه بندی می شوند: دو مرحله ای یا تک مرحله ای.

این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

https://linky.nu/8COji8http://iwo.ir/9axiq
https://b2n.ir/u72759https://rizy.ir/GOBA
https://tinyurl.com/xeskeut8https://clck.ru/XEUNJ

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا