برای شما هم پیش آمده که صبح ها با احساس ورم و سوزش چشم بیدار شوید؟ یکی از شایع ترین بیماری های چشمی بلفاریت نام دارد. بلفاریت یک وضعیت چشمی است که پلک ها را تحت تاثیر قرار می دهد. این وضعیت ممکن است همراه با تورم چشم و چسبندگی اطراف پلک ها باشد. بلفاریست می تواند هر شخص با هر سنی را تحت الشعاع قرار دهد. در این مقاله با ما همراه باشید تا اطلاعات بیشتری در این زمینه بدست آورید.
علائم و نشانه های بلفاریت
علائم و نشانههای بلفاریت معمولا در صبح بدتر است. این علائم عبارتاند از:
- خیس بودن چشمها
- قرمزی چشمها
- احساس ریزش، سوزش یا درد در چشم
- چرب به نظر رسیدن پلکها
- خارش پلکها
- قرمزی و تورم پلکها
- پوستهپوسته شدن پوست دور چشم
- پوسته داشتن مژهها
- چسبیدن پلکها
- پلک زدن مکرر
- حساسیت به نور
- تاری دید که معمولا با پلک زدن بهتر میشود
علل و چگونگی ایجاد
بلفاریت دلایل متعددی دارد که برخی از آنها به شرح زیر میباشند:
- عفونت باکتریایی پلک
- اختلال در عملکرد غدد چربی پلک
- خشکی چشم
- عفونت قارچی چشم
- انگل چشم
معمولاً خشکی چشم و بلفاریت به صورت همزمان رخ میدهند. این باعث میشوند تشخیص اینکه آیا خشکی چشم باعث بلفاریت شده است یا آنچه بلفاریت باعث خشکی چشم شده است دشوار باشد. البته برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید مقاله درباره دیابت نوع 1 را بخوانید. این فرایند آنقدر شایع است که برخی از محققان و چشم پزشکان در حال حاضر عقیده دارند که بلفاریت و خشکی چشم میتوانند یک بخش از مشکل چشمی مزمنی باشند که سندروم بلفاریت خشکی چشم نام دارد.
بر اساس دیدگاه افرادی که از این نظریه دفاع میکنند خشکی چشم آخرین علامت این بیماری است. درمان بلفاریت از بروز خشکی چشم جلوگیری میکند و باعث کاهش یا رفع علائم و نشانههای آن خواهد شد. معمولاً بلفاریت با رشد زیاد باکتریها در اطراف پلک و در قسمت ساقه مژهها ارتباط دارد. با گذر زمان این باکتریها تکثیر میشوند و ساختاری را به وجود میآورند که بیوفیلم نام دارد.
بیوفیلم به یک محیط سمی تبدیل میشود مانند پلاکی که روی دندان تشکیل میشود. انگلهایی که در چشم وجود دارند از این بیوفیلم تغذیه میکنند و در مقابل تعداد آنها بیشتر میشود و باعث بدتر شدن التهاب پلک خواهد شد. باکتری موجود در بیوفیلم پلک نیز به تولید یک ماده میپردازد که اکسو توکسین نام دارد و باعث بروز التهاب قدرت تولید کننده چربی در پلک میشود و منجر به اختلال غدد چربی پلک خواهد شد و درد حاصل از خشکی چشم را به دنبال دارد. بلفاریت همچنین با بیماریهای پوستی از قبیل پسوریازیس، شوره، اگزما و روزاسه ارتباط دارد و معمولاً این بیماری و قرمز شدن چشم با هم رخ میدهند.
عوارض بلفاریت
اگر بلفاریت دارید، ممکن است به موارد زیر نیز مبتلا شوید:
- مشکلات مژه: بلفاریت میتواند باعث ریزش مژهها، رشد غیرطبیعی یا از بین رفتن رنگ مژهها شود.
- مشکلات پوستی پلک: بلفاریت در طولانی مدت میتواند جای زخم روی پلکهای شما ایجاد کند یا ممکن است لبههای پلک شما به داخل یا خارج برگردند.
- اشک بیش از حد یا خشکی چشم: ترشحات غیرطبیعی چربی و سایر زائدهها از پلکها، مانند پوستهپوسته شدن همراه با شوره، میتوانند در لایه اشکی شما جمع شوند. لایه اشکی محلول آب، روغن و مخاط است که اشک را تشکیل میدهند. لایه اشکی غیرطبیعی در مرطوب نگه داشتن پلکهای شما تداخل ایجاد میکند. این مسئله میتواند چشم شما را تحریک کرده و علائم خشکی چشم یا اشک ریختن بیش از حد را ایجاد کند.
- گلمژه: گلمژه یک بیماری عفونی است که نزدیک ریشه مژهها ایجاد میشود. نتیجه این مسئله یک توده دردناک در لبه پلک است.
- برآمدگی پلک یا شالازیون (chalazion): هنگامیکه در یکی از غدد چربی کوچک حاشیه پلک، درست در پشت مژهها انسداد اتفاق بیفتد، شالازیون ایجاد میشود. این انسداد باعث التهاب غده میشود که درنهایت باعث تورم و قرمز شدن پلک میشود.
- ورم ملتحمه: بلفاریت میتواند منجر به عودهای مکرر ورم ملتحمه شود.
- آسیب به قرنیه: تحریک مداوم ناشی از التهاب پلکها یا رشد غیرطبیعی مژهها میتواند باعث ایجاد زخم در قرنیه شما شود. نداشتن اشک کافی نیز میتواند خطر ابتلا به عفونت قرنیه را افزایش دهد.
روش های درمان بلفاریت
اقدامات مراقبت شخصی مانند شستن چشم ها و استفاده از کمپرس های گرم می تواند در اغلب موارد بلفاریت موثر باشد. اگر این روش کافی نبود پزشک درمان دارویی بلفاریت را به شما پیشنهاد خواهد داد:
- داروهایی که ضد عفونت می تواند موثر باشد: آنتی بیوتیک هایی که روی پلک استفاده می شوند می توانند علائم را تخفیف داده و عفونت باکتریایی روی پلک ها را از بین ببرند. آنتی بیوتیک های چشمی در فرم های مختلف قطره، کرم ها و پمادها در دسترس هستند و در درمان بلفاریت به کار می روند. اگر شما به آنتی بیوتیک های موضعی پاسخ ندهید پزشک آنتی بیوتیک های خوراکی را به شما پیشنهاد خواهد داد.
- داروهایی به منظور کنترل التهاب: قطرهای چشمی استروئیدی یا پمادهای چشمی استروئیدی می توانند به کنترل التهاب ناشی از بلفاریت کمک کنند. پزشک می تواند داروهای ضد التهاب و آنتی بیوتیک ها هر دو باهم را در نظر داشته باشد.
- داروهایی که بر سیستم ایمنی تاثیر می گذارد: سیکلوسپورین موضعی نوعی مهارکننده calcineurin می باشد که می تواند برخی علائم بلفاریت را تخفیف دهد.
- درمان شرایط زمینه ای: بلفاریت ناشی از درماتیت سبورئیک، روزاسه یا سایر بیماری ها می تواند با درمان این بیماری ها بهبود یابد.
بلفاریت به ندرت به طور کامل از بین می رود. حتی با درمان موفقیت آمیز نیز شرایط اغلب مزمن می باشد و نیاز به مراقبت و توجه روزانه دارد. اگر شما به درمان پاسخ ندادید یا اگر مژه های خود را از دست دادید و یا زمانی که تنها یک چشم دچار بیماری شده است، این شرایط می تواند ناشی از سرطان پلک لوکالیزه باشد.
سخن پایانی
در این مطلب درباره بیماری بلفاریت چشم خواندیم. یادتان باشد این بیماری معمولاً باعث ایجاد آسیب دایمی به بینایی نمی شود و مُسری نیز نیست. اما با این حال اغلب اختلالی مزمن بوده و درمان آن دشوار است. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد. شما هم نظرات و تجربیات خود را در کامنت با ما به اشتراک بگذارید.